«Τυφλή, τυφλή φοράδα, πού πας;» είναι ένα έργο του Σωτήρη Δημητρίου, ενός από τους σημαντικούς σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, γνωστού για την ιδιαίτερη γλώσσα του και τη βαθιά ενασχόλησή του με τον τόπο και τους ανθρώπους της Ηπείρου.
Το συγκεκριμένο κείμενο (1999) αποτελεί μια συλλογή διηγημάτων που περιστρέφονται γύρω από την αγωνία, την ερημιά και την απώλεια. Οι ήρωες του Δημητρίου, συχνά άνθρωποι απλοί, ζουν σε μικρές κοινωνίες όπου κυριαρχούν η μοναξιά, η νοσταλγία, η βία, αλλά και η προσπάθεια να βρεθεί παρηγοριά μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις και τη μνήμη.
Ο τίτλος λειτουργεί ως μεταφορά: η «τυφλή φοράδα» συμβολίζει την ανθρώπινη ύπαρξη που πορεύεται χωρίς σιγουριά, μέσα στο σκοτάδι, αναζητώντας νόημα ή διέξοδο. Το ερώτημα «πού πας;» εκφράζει την αγωνία για την κατεύθυνση και το πεπρωμένο της ζωής.
Η γραφή του Δημητρίου είναι λιτή, τραχιά και γεμάτη προφορικότητα. Συχνά χρησιμοποιεί ιδιωματισμούς και τοπικό χρώμα, φέρνοντας στο προσκήνιο φωνές που σπάνια ακούγονται στη λογοτεχνία. Η ατμόσφαιρα των διηγημάτων είναι μελαγχολική αλλά ταυτόχρονα βαθιά ανθρώπινη, αποκαλύπτοντας την ευθραυστότητα της ανθρώπινης μοίρας.
11 Οκτωβρίου 2025
Δράμα
από 16 έως 19 Οκτωβρίου 2025
Θεσσαλονίκη
Σκηνοθεσία: Δαμιανός Κωνσταντινίδης
Ερμηνεία: Δέσποινα Σαραφείδου